In veel geheimhoudingscontracten staat de verplichting om alle informatie die men onder zo’n contract ontvangt, geheim te houden. Of door de verstrekkende partij nu wel of niet expliciet is aangegeven dat informatie geheim of vertrouwelijk, de informatie moet sowieso geheim worden gehouden.
Veel ondernemers denken dat deze ‘catch all’ benadering beter is dan de benadering waarbij alleen informatie die uitdrukkelijk als vertrouwelijk is aangemerkt, geheim moet worden gehouden. De gedachte daarbij is, dat je met een ‘catch all’ benadering voorkomt dat informatie per abuis niet als zodanig wordt gekenmerkt en de bescherming van het geheimhoudingscontract mist.
Wij vinden een ‘catch all’ benadering riskant. Want als niet duidelijk is welke vertrouwelijke informatie er onder een geheimhoudingscontract is verstrekt, zal het vrijwel onmogelijk zijn om te bewijzen dat het contract is geschonden. Met andere woorden, het geheimhoudingscontract biedt dan alleen schijnzekerheid.
Wij adviseren onze cliënten om in een geheimhoudingscontract expliciet op te nemen dat onder het contract te verstrekken schriftelijke informatie van woorden als ‘geheim’ of ‘vertrouwelijk’ moet worden voorzien. Met betrekking tot mondeling verstrekte informatie nemen wij vaak op dat het vertrouwelijke karakter daarvan binnen een bepaalde periode schriftelijk moet worden bevestigd.
Het voordeel van deze benadering is dat u zich bewust bent van de mate waarin informatie die u wilt verstrekken vertrouwelijk is en u dus beter kunt afwegen of u die informatie wel onder de geheimhoudingsovereenkomst wilt delen. Bent u alleen ontvanger van vertrouwelijke informatie, dan zorgt u met deze aanpak dat u uw geheimhoudingsplichten beter kunt managen.
6 november 2013